„Polski Ład” wprowadził dodatkową ulgę w podatkach dochodowych (PIT i CIT), zwaną ulgą „sponsoringową” lub „CSR” (art. 18ee Ustawy CIT i art. 26ha Ustawy PIT).
Polega ona na możliwości dodatkowego odliczenia od podstawy opodatkowania m. in. 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową.
Co ważne, funkcjonuje ona „oprócz” a nie „zamiast” zaliczenia takich wydatków do kosztów podatkowych. Zatem dany wydatek daje nam 100% zaliczenia kosztu podatkowego i 50% dodatkowego odliczenia jako ulga.
Ulga adresowana jest do podatników prowadzących działalność gospodarczą w PIT i uzyskujących przychody ze źródła „operacyjnego” (przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych) w CIT.
Rozwiązanie to jest atrakcyjną propozycją i służy wspieraniu zaangażowania przedsiębiorców w rozwój sportu. Trzeba jednak pamiętać, że dla bezpiecznego rozliczenia ulgi trzeba uważać na kilka ważnych aspektów.
Ulga obejmuje jedynie koszty poniesione na finansowanie:
- klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy;
- stypendium sportowego;
- imprezy sportowej, niebędącej masową imprezą sportową, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych.
Ważne aby pamiętać, że w ramach ulgi rozliczymy wydatki, które stanowią koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych. Zatem prawa do ulgi nie dają darowizny – są one bowiem zasadniczo kosztami niepodatkowymi.
Warto zatem zadbać, aby świadczenie było elementem sponsoringu, czyli działania dwustronnego (świadczenie za promocję). Takie podejście jest akceptowane przez organy podatkowe (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 października 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.453.2022.3.BJ).
Dyskusyjne jest to, czy świadczenia powinny być ekwiwalentne. O ile sponsoring zakłada taką ekwiwalentność, o tyle wsparcie CSR z założenia akceptuje to, że wpierający daje niejako „więcej” – w zakresie rozliczenia kosztów CSR w „zwykłych” kosztach podatkowych zaakceptowano takie podejście m. in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 lipca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.186.2020.1.BD). Podobne głosy prezentowano w publikacjach prasowych, choćby red. Pokojskiej w „Dzienniku Gazecie Prawnej”. Autor w całości się z nimi zgadza.
Przy finansowaniu klubu sportowego może powstać wątpliwość w zakresie klubów działających jako spółki kapitałowe. Takiej formy prawnej wymaga się często w sporcie profesjonalnym (rozgrywki ligowe).
Wedle podejścia organów podatkowych sam status klubu – czy działa on w formie spółki kapitałowej –– nie jest tu determinujący. Znaczenie dla organów podatkowych ma to, że zgodnie z ustawą o sporcie klub nie powinien działać w celu osiągnięcia zysku.
Jak udowodnić spełnienie tej przesłanki w praktyce?
Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.12.2023.2.SG, uznano prawo do rozliczenia ulgi, gdzie klub w statucie posiadał zapis, że nie działa on w celu osiągnięcia zysku oraz przeznacza całość dochodu na realizację celów statutowych.
Niestety, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 listopada 2022 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.92.2022.1.JF, prawa do ulgi odmówiono, bowiem klub (w formie spółki) zgodnie ze statutem mógł przeznaczyć zysk m.in. na podział dywidendy – chociaż wedle wnioskodawcy w praktyce środki reinwestowano w cele ustawowe. Takie podejście jest jednak, zdaniem autora, nieprawidłowe i niesłusznie zawęża zakres zastosowania ulgi. Powinno oceniać się faktyczne przeznaczenie środków.
W wypadku braku zapisów w statucie warto zadbać o odpowiednie oświadczenie klubu.
Warto również wskazać, że prawa do ulgi nie dają wydatki w oparciu o umowę z indywidualnymi sportowcami – taki wydatek nie mieści się bowiem we wskazanym powyżej katalogu (tak też Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 grudnia 2022 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.49.2022.5.RK).
Wreszcie, prawdopodobne jest to, że po odliczeniu ulgi organy podatkowe mogą w ramach czynności sprawdzających poprosić nas o przedstawienie wyjaśnień i dokumentacji związanej z ulgą. Dlatego też warto materiały zgromadzić już przy składaniu zeznania rocznego.