Komisja Europejska przedstawiła propozycję rozwiązań dotyczącą możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wartości podniesienia kapitału. Jest to rozwiązanie, które ma zbudować „przeciwwagę” dla nadużywanego obecnie – wedle Komisji Europejskiej – finansowania dłużnego.
Geneza zaproponowanego projektu rozwiązań sięga opublikowanej w maju 2021 r. Strategii „Opodatkowanie przedsiębiorstw w XXI wieku”, w którym przedstawiono plany stworzenia „sprawiedliwego i zrównoważonego otoczenia biznesu” oraz ogólnounijnego systemu podatkowego, a także sprecyzowano środki mające na celu promowanie przedsiębiorczości przy utrzymaniu skutecznego poziomu opodatkowania.
Komisja planuje środki przeciwdziałające sytuacji, w której dług jest bardziej uprzywilejowany niż kapitał własny.
Jednym z zaproponowanych działań temu przeciwdziałającym jest program DEBRA (DEBT-EQUITY BIAS IN TAXATION). Propozycja zakłada, że w ramach tej ulgi od podstawy opodatkowania będzie można odliczyć wartość wzrostu kapitału własnego podmiotu w danym roku podatkowych – podobnie jak to funkcjonuje to przy finansowaniu dłużnym.
Ulga kalkulowana będzie jako iloczyn różnicy między kapitałem własnym netto na koniec bieżącego roku podatkowego, a kapitałem własnym netto na koniec poprzedniego roku podatkowego oraz hipotetycznej stopy procentowej, tj. 10-letniej stopy procentowej wolnej od ryzyka dla danej waluty powiększona o premię za ryzyko w wysokości 1% lub – w przypadku małych i średnich przedsiębiorstw – o 1,5%. Taka jej konstrukcja oznacza odniesienie się wyłącznie do sumy przyrostów kapitału własnego w danym roku.
Rozwiązanie miałoby wejść w życie od 2024 r.
Warto przy tym przypomnieć, że obecnie w polskim prawie funkcjonuje już pewien mechanizm odliczenia od podatku wartości zwiększenia kapitału.
Zgodnie z art. 15cb ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT w spółce za koszt uzyskania przychodów uznaje się również kwotę odpowiadającą:
- iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz
- kwoty zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki.
Koszt taki przysługuje w roku podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, a łączna kwota kosztów uzyskania przychodów odliczona w roku podatkowym nie może przekroczyć kwoty 250 000 zł.
Jednocześnie, zgodnie z art. 15cb ust. 5 Ustawy CIT możliwość rozliczenia kosztu stosuje się, jeżeli zwrot dopłaty lub podział i wypłata zysku nastąpi nie wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym ta dopłata została wniesiona do spółki albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce.