Praktyka biznesowa przyzwyczaiła nas do sportowców, artystów czy innych znanych postaci promujących różne towary i usługi.
Tuż za marketingiem kroczy księgowość. Umowa udostępniająca prawo do wizerunku w celach promocyjnych reguluje kwestie wynagrodzenia. W wypadku nierezydentów powstaje zatem pytanie, czy tego typu wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem „u źródła” w Polsce? Rozważamy tu sytuację, w której utwory zawierające wizerunek nie powstają w Polsce.
Na początku warto określić czym – z prawnego punktu widzenia – jest „prawo do wizerunku”?
Wizerunek stanowi dobro osobiste każdego człowieka (w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego). Wizerunek danej osoby może być utrwalony w utworze (np. zdjęciu). Zgodnie z przepisami Prawa Autorskiego, rozpowszechnianie wizerunku wymaga, z zasady, zezwolenia osoby na nim przedstawionej.
Pomimo umieszczenia ww. regulacji w przepisach Prawa Autorskiego, samo udostępnienie prawa do wizerunku nie stanowi udzielenia licencji, czy udzielenie/przeniesienie innego prawa autorskiego.
Przepisy Ustawy PIT i Ustawy CIT nie zawierają w swej treści dochodu z tytułu prawa do wizerunku, jako świadczenia opodatkowanego podatkiem „u źródła” w Polsce. Przepisy te normują, że opodatkowaniu podatkiem „u źródła” w Polsce podlegają m. in. dochody z tytułu praw autorskich, czy podobnych do nich świadczeń. Jak jednak wskazano, prawo do wizerunku nie zalicza się do tego typu praw/świadczeń. Trudno również uznać, że są to usługi reklamowe.
W efekcie, analizowane wynagrodzenie nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem „u źródła” w Polsce. Co ważne, brak opodatkowania wynika tu z brzmienia przepisów polskich, niezależnie od regulacji umów o unikaniu opodatkowania. Podobne stanowisko potwierdzono w wydanych niedawno dla jednego z naszych klientów interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2021 r.: sygn. 0111-KDIB1-3.4010.596.2020.4.JKT oraz sygn. sygn. 0112-KDIL2-1.4011.976.2020.4.MKA.
