Progi, limity, kwoty graniczne. To słowa odmieniane przez wszystkie przypadki w działach księgowych czy podatkowych, szczególnie na przełomie roku. I oczywiście, nie dzieje się tak bez przyczyny. Nasz system podatkowy w dużej mierze przyporządkowuje podatników do określonych obowiązków poprzez osiągane przez nich właściwe limity czy progi kwotowe. Jednym z nich jest próg 50 mln EUR, zmieniający na kilku polach, sytuację podmiotów gospodarczych, którzy osiągnęli tę barierę kwotową.
Zmiana statusu przedsiębiorcy
W sytuacji przekroczenia progu 50 mln EUR przychodów, warto zwrócić uwagę, czy dany podmiot nie stał się tzw. „dużym przedsiębiorcą”.
Ustawa Prawo przedsiębiorców nie definiuje co prawda takiego pojęcia, ale określa kim są mikroprzedsiębiorcy jak i mali i średni przedsiębiorcy. W związku z tym, a contrario, można ustalić status dużego przedsiębiorcy. Idąc tym tokiem, taki status, zyskują podmioty, którzy, w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych:
- nie uwzględniając liczby zatrudnionych, osiągnęli roczny przychód 50 mln EUR, lub roczną sumę bilansową 43 milionów EUR,
- nie przekroczyli ww. barier 50 i 43 mln EUR, ale zatrudniają co najmniej 250 lub więcej niż 250 pracowników.
Na marginesie można wskazać, że o ile na podstawie polskich regulacji przy określaniu statusu przedsiębiorcy nie bierze się pod uwagę powiązań, o tyle w przypadku badania statusu na podstawie regulacji unijnych – powiązania mają już znaczenie. Niemniej, jest to temat na osobny artykuł.
W kontekście posiadania statusu dużego przedsiębiorcy ważne jest przykładowo to, że taki podmiot, na podstawie art. 4c ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych zobligowany jest do składania drugiej stronie transakcji handlowej oświadczenie o posiadaniu, uzyskaniu albo utracie statusu dużego przedsiębiorcy. Co ważne, w zakresie tego obowiązku ustala się status na gruncie przepisów unijnych.
Zmiana właściwości urzędu skarbowego
Podatnik, który osiągnie w danym roku próg 50 mln EUR przychodów ze sprzedaży zostanie przypisany automatycznie do Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.
Wynika to z § 2 pkt 16 Rozporządzenia z dnia 28 grudnia 2020 r. w sprawie niektórych podatników i płatników, w odniesieniu do których zadania są wykonywane przez naczelnika urzędu skarbowego innego niż właściwy miejscowo, które wskazuje, że Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie jest właściwym urzędem skarbowym m. in. dla podatników, którzy w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w roku podatkowym osiągnęli przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług o równowartości w walucie polskiej w wysokości przekraczającej 50 mln EUR.
Warto nadmienić, że ta zmiana następuje z dniem 1 stycznia drugiego roku następującego po zakończeniu roku podatkowego, w którym został spełniony przedmiotowy warunek. Czyli jak dany podmiot próg przekroczy w 2023, to urząd skarbowy zmieni mu się dopiero od 1 stycznia 2025 r.
Jednocześnie, konieczne jest złożenie pisemnego zawiadomienia o zmianie właściwości do dotychczas właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 października roku poprzedzającego ten rok.
Sporządzanie informacji o realizowanej strategii podatkowej
Innym materializującym się obowiązkiem po przekroczeniu progu przychodów 50 mln EUR jest konieczność sporządzania informacji o realizowanej strategii podatkowej.
Taka informacja musi zostać sporządzona już za rok, kiedy próg został przekroczony, a sporządza się ją do dwunastego miesiąca następującego po zakończeniu roku podatkowego.
Przykładowo, gdy podmiot przekroczy próg 50 mln EUR w 2023, to za ten rok musi sporządzić informację o realizowanej strategii podatkowej do 31 grudnia 2024 r.
Według art. 27c Ustawy CIT informacja o realizowanej strategii podatkowej obejmuje, z uwzględnieniem charakteru, rodzaju i rozmiaru prowadzonej działalności, w szczególności informacje o:
- stosowanych procesach oraz procedurach dotyczących zarządzania wykonywaniem obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego i zapewniających ich prawidłowe wykonanie;
- dobrowolnych formach współpracy z organami Krajowej Administracji Skarbowej;
- informacje odnośnie realizacji obowiązków podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wraz z informacją o liczbie przekazanych informacji o schematach podatkowych, z podziałem na podatki, których dotyczą;
- informacje o transakcjach z podmiotami, których wartość przekracza 5% sumy bilansowej aktywów;
- planowanych lub podejmowanych działaniach restrukturyzacyjnych mogących mieć wpływ na wysokość zobowiązań podatkowych podatnika lub podmiotów powiązanych;
- złożonych wnioskach o wydanie: interpretacji podatkowych, wiążących informacji stawkowych lub akcyzowych;
- informacje dotyczące dokonywania rozliczeń podatkowych podatnika w „rajach podatkowych”.
Konieczność raportowania terminów zapłaty w transakcjach handlowych
Następnym obowiązkiem, który warto odnotować jest konieczność raportowania terminów zapłaty w transakcjach handlowych.
W myśl art. 13a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych kierownicy podmiotów, którzy osiągnęli równowartość 50 mln EUR przychodów w poprzednim roku podatkowym, muszą przekazać drogą elektroniczną sprawozdania o stosowanych w poprzednim roku kalendarzowym terminach zapłaty w transakcjach handlowych do 30 kwietnia tego roku
Tym samym, po przekroczeniu progu 50 mln EUR, podmioty gospodarcze będą zobowiązane do raportowania terminów zapłaty w transakcjach handlowych.
Publikowanie danych do publicznej wiadomości
Jednocześnie, dane podatkowe takiego podmiotu, który przekroczy 50 mln EUR, będą podawane do publicznej wiadomości. Podstawą prawną takiej publikacji jest art. 27b Ustawy CIT. Publikuje się dane w zakresie CIT, a wykonywane jest do 30 września roku następnego.
Dane są dostępne pod adresem:
http://www.gov.pl/web/finanse/indywidualne-dane-podatnikow-cit
Podsumowując, w przypadku przekroczenia bariery 50 mln EUR przychodów w danym roku podatkowym, działy księgowo-podatkowe w takich firmach powinny zwrócić uwagę na:
- potencjalną zmianę statusu przedsiębiorcy oraz związane z tym obowiązki (jak informowanie o statusie w transakcjach handlowych);
- zmianę właściwości urzędu skarbowego;
- obowiązek sporządzania informacji o realizowanej strategii podatkowej;
- raportowanie terminów zapłaty w transakcjach handlowych;
- fakt, że dane tego podmiotu będą ujawniane do publicznej wiadomości.
